Malutka grotka - Legowisko Elżbiety

Elza

Elza wkroczyła do niedużej groty. Była zupełnie zwyczajna, malutka. Uśmiechnęłą się na widok szpar w ścianie. Ale ściemniało się. Westchnęła i poszła po mech. Co jakiś czas znosiła najmiększy, jaki tylko znalazła. Westchnęła, zmęczona ciągłym biegiem. Przynajmniej była szybka. Zmachała się, jednak było warto. Miękkie posłanie było najlepsze. Na dnie groty była ziemia, toteż niedługo korzenie wrosną się. Pochodziła po swoim "Dywaniku" i po chwili położyła się. Któż to wie, może ktoś przyjdzie...